تنبک (تمبک، دمبک، دندونک و ضَرب) یکی از سازهای کوبهای ایرانی است. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبلهای جامشکل محسوب میشود که از این خانواده میتوان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنین زیربغلی در افغانستان اشاره کرد.
ساختمان
بدنهٔ تنبک را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم ف میساختند، لیکن امروزه از جنس چوب میسازند. تنبک از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
- پوست
- دهانهٔ بزرگ
- تنه
- پا
- گلویی (نفیر)
- دهانهٔ کوچک (کالیبر)
از حلقه در انگشتهای وسطی دستان میتوان با زدن روی پوست دهانه بزرگ چسبیده به تنه و شیارهای روی تنه با کشیدن حلقهها اصوات و شیرین کاریهای متنوع و جالبی اجرا کرد
حسین تهرانی در حال تنبک نواختن
نوازندگان شاخص (قدما و معاصر)
از قدما میتوان از حاجی خان ضرب گیر ، عیسی آقا باشی، رضاقلی خان نوروزی، ابوالحسن صبا (معلمِ حسین تهرانی)، مسعود خان، شعبان قناری ،مهدی قیاسی، رضا روانبخش و عبدالله دوامی نام برد.
و از معاصرین:
- حسین تهرانی
- جهانگیر ملک
- امیر ناصر افتتاح
- داریوش رفیعی
- محسن کثیرالسفر
- امیر بیداریان نژاد
- محمد اسماعیلی
- ملوک ضرابی
- جمشید محبی
- مرتضی اعیان
- ناصر فرهنگ فر
- داریوش زرگری
- بهمن رجبی
- نوید افقه
- همایون شجریان
- پژمان حدادی
- ماهم با اجازه بزرگا یه دستی داریم تو این کار
موفق و موید باشید.
درباره این سایت